Linkeroever Blancefloerlaan
In 1954 bouwden architecten Clymans en Fuyen in minder dan 10 jaar tijd 440 woningen voor Huisvesting Antwerpen, langs de Blancefloerlaan op Linkeroever.
De stedenbouwkundige opzet en footprint, het îlot is opgebouwd uit verschillende woonclusters rond een hof.
Het îlot vormde bijna symbolisch de schakel tussen de gesloten woonkazernes uit de binnenstad - waar de bewoners vaak vandaan kwamen- en de CIAM parkwijken,
waar Linkeroever vaak mee wordt vereenzelvigd.
Besloten prijsvraag, laureaat
Antwerpen
2019-
Masterplan
De gebouwen voldoen vandaag niet meer aan de hedendaagse normen en zijn toe aan vervanging. Op vraag van Woonhaven en stad Antwerpen voerde het Rotterdamse architectenbureau ‘De Nijl Architecten’ een studie uit naar de vernieuwing van de woningen
en de wisselwerking tussen privaat en openbaar/open domein.
De gemeenschappelijke en onderbenutte buitenruimte wordt duidelijker begrensd.
Open, ongedefinieerde ruimte maakt plaats voor privétuintjes, fietsen- en tuinbergingen
en een binnenplein met eengezinswoningen. Er wordt een duidelijk mobiliteits- en parkeerplan vastgelegd met ondergrondse parkeergarages en fietsenstallingen op het maaiveld.
Ook voorziet het plan in commerciële panden aan de Blancefloerlaan, die zo als stadsboulevard wat aangescherpt wordt. Het beeldkwaliteitsplan hanteert een soortelijke architectonische samenhang met het bestaande als uitgangspunt voor de nieuwbouw.
Sferen
Impliciet verdeelt het masterplan het projectgebied in een aantal duidelijke sferen of milieus.
Twee forse ensembles langs de stadsboulevard, een toren in een centraal park en woningen aan de publieke tuin halveren het grote bouwblok.
De nieuwe figuren borduren beter voort op de geest van de plek en parafraseren het alom aanwezige,
soms licht verdunde modernistisch idioom van de wederopbouw.
Kraag
Twee grote ensembles vormen de kraag van het bouwblok.
De uiterste vleugels zoeken aansluiting bij de bestaande bebouwing en zijn beperkt in de diepte.
Wat forsere koppen fungeren als boekensteun en lonken naar de nieuwe groene ruimte in de pit van het bouwblok.
Ze profiteren van een dubbele oriëntatie.
In combinatie met de toren ontstaat er een fijne oprisping van stedelijkheid.
Hernemingen
Bijzondere plekken vragen om specifieke afwerkingen.
De gebouwen aan de Blancefloerlaan zoeken verwantschap met het Blauwe Blokje, het dubbele hoekpand met erfgoedwaarde.
Door de bovenverdiepingen te schranken ontstaat een soort balans tussen een grotere compositie en de juiste schaal van het ensemble.
De plinten hernemen de mooie blauwe tegels. Uitpandige terrassen sieren de parkgevels van de hoekgebouwen en fungeren tevens als luifels voor de publieke en commerciële programma’s in de plint. Zowel het bewonerslokaal als de toegang van de commerciële ruimte profiteren van het ‘hoekje om’ met royale openingen in de plint.
De woontoren
De woontoren staat met zijn voeten in het park en vormt de centrale figuur van het bouwblok. We stellen voor de toren ranker vorm te geven.
Door een smalle en diepere maat laten we ruimte voor brede, groene stroken met bomen, zodat het park zicht uitstrekt tot op de Blancefloerlaan. De toren, een alzijdige figuur fungeert als centrale sculptuur, het scharnier van het gehele bouwblok.
Een basement op twee lagen en geprononceerde terrassen zorgen voor een elegante sculpturaliteit en garanderen een menselijke schaal rond het park. Vanaf de zesde laag krijgt de toren een soort eenvoudige bekroning, met een grotere maat van openingen en inpandige terrassen.
Woningen
De woningen liggen aan weerszijden van het park. We organiseren een direct contact tussen de bewoners van de woningen en de passant. Bij de grote woningen gebruiken we de keuken, die zich op de gelijkvloerse laag in de plint schikt. De kleine woningen genieten van een leefruimte op de eerste verdieping, met vol zicht over de parkzone.
Small moments
Royale inkompartijen beklemtonen de adressen van elke figuur. Wat extra aandacht voor het binnenkomen, genereuze en ruimtelijke entrees en inkomhallen en accenten op de hoeken, dragen bij tot wat we rationele empathie noemen.
Tuinen
Het doorwaadbare park is vormgegeven als een echte verblijfsplek.
De rijke bloei van de Vogelkers bomen is een lust voor het oog en maakt de seizoenen beleefbaar voor de bewoners. Waar het park een publiek en formeel karakter heeft, onderscheiden de tussentuinen zich door een avontuurlijke uitstraling en een actief programma. Ze hebben de potentie om te worden gebruikt als moestuin of als een natuurvriendelijk speelbos voor kinderen. In elk geval zijn het groene ruimtes die deels onbeheerd kunnen blijven. De enorme watertoets die met de woningbouwontwikkeling gepaard gaat, zetten we in als een landschappelijk thema.