Cadix A4

Het bouwblok wordt geprononceerd door een sokkel en vier hoektorens van zeven lagen. Een stoere en herkenbare Grossform. We kiezen niet voor een monoblok, maar voor vier gebouw(delen) die samen een gekalibreerd en compact bouwblokje maken. Samen, schouder aan schouder.

Elk gebouw reageert op de omliggende condities, op de leegtes en naburige vrienden. In de juxtapositie van hoog en laag, herkennen we het DNA van de buurt.  Statige gestapelde gele woningen naast dikke pakhuizen als boekensteunen, echoën de fascinerende nevenschikking van de grote en kleine korrel die het Eilandje zo typeert.

Eerder dan de gevraagde 30 % familievriendelijke woningen kiezen we voor de vlucht vooruit: minstens 66 % van de woningen zijn georiënteerd op families met kinderen! De ‘echte’ familievriendelijke appartementen zijn hoofdzakelijk in de sokkel gesitueerd. Ze hebben een heel direct contact met de straat en de binnentuin en krijgen een duidelijke adressering. De hogere lagen van de torens hebben een generiekere aanpak. 

Zeker voor kleinere mensjes-toch een deel van ons doelpubliek-, lijken recente projecten op Cadix en de bijhorende binnengebieden qua schaal soms heel streng. Door de west- en zuidzijde van het bouwblok wat lager te houden, proberen we net zoveel mogelijk daglicht in de tuin te krijgen. De collectieve binnentuin krijgt een beschut karakter, maar is hij niet beklemmend. Er is aandacht voor waterbeheer, biodiversiteit en akoestiek. 

Alle gezinsvriendelijke woningen geven rechtstreeks uit op de binnentuin, via buitentrappen & terrassen en via de gemeenschappelijk traphallen. Doorsteken verbinden de straat met de tuin, zodat alternatieve routes kunnen ontstaan door het bouwblok, van de stad tot in de slaapkamer. 

Zoals Le Corbusier het al mooi verwoordde
‘heeft het leven altijd gelijk’ (‘la vie a toujours raison’).
Iedereen is in feite een expert in wonen.

Wie sinds kort of al een tijdje met kinderen samenwoont, weet wat gezinsvriendelijk wil zeggen, wat cruciaal is en wat een aangenaam extraatje zou betekenen. Woningen zijn nooit af en ze veranderen door wisselende gezinssamenstelling, door noden en wensen die verschuiven.

Een jong gezin met een baby heeft andere besognes dan een alleenstaande moeder met een puberende tweeling. Daarenboven volgt niet elk gezin een standaard regime en zijn de eisen overdag anders dan vlak voor bedtijd. Sommige gezinnen zijn gesteld op privacy, andere leven als in een roedel. De keuken is bij de één het gezellige en rommelige middelpunt-beetje Mama Miracoli-, bij anderen is het werkblad brandschoon.

In het weekend is het hectisch, op woensdagvoormiddag is het heel even perfect en leeg, want dan komt de poetsvrouw. Koppels gaan uit elkaar, stellen nieuwe gezinnen samen. Er komt een kindje bij. Door een stomme pandemie moeten we plots thuiswerken. Het is daarom moeilijk om algemene uitspraken of plannen te maken, die alle noden zouden lenigen in een allesomvattende geste.

Maar hebben we een stevige pioniersrol te vervullen en er worden ontwerpkeuzes gevraagd. 
Dus stellen dus een veelheid aan oplossingen voor, die beginnen in de parkeerkelder en eindigen op het dakterras. Ze zorgen voor een scala aan inventieve plattegronden op niveau van de woningen en het bouwblok.